bir nevi yabancılaşma

üstümde hiç beslemediğim canlıların yününden örülmüş ceketim

bu ceketin de insanlığın ilk keşiflerinden biri olan bir kuşağı var

adını bile bilmediğim insanların elinden pişmiş yemeklere,

hiç yüzmediğim denizlerin tuzunu katmışlığım var

nasıl çalıştığını anlayamadığım makinaların içinde,

nerden buharlaşıp geldiğini bilmediğim bulutlara bakıp

dillerini konuşamadığım insanların ülkelerine gitmişliğim var

fiziksel olarak varlığımı sürdürmemi sağlayan,

bedenimi her nasılsa harika bir şekilde yöneten bir beynim var

bazen hiçbirşeyi anlamama izin vermeyen,

kendimi sabitsiz bir pergel gibi hissettiren bir aklım,

bu aklın da içinde

anlar var fotoğraf gibi, insanlar var karşımda gibi, hayaller var yaşanmış gibi

sonra ben doğmadan ölen, ben öldükten sonra doğacak akrabalarım var

hiç okumadığım kitaplar var, çalışıp da kazandığımı sandığım parayla alınan

merak ediyorum

benden uzakta hiç göremediğim sevdiklerimi,

duyamadığım sessizlikleri

göremediğim renkleri

yüzüme esmemiş rüzgarları

her sabah selam verdiğim okul servisini bekleyen küçük kızla çöpleri süpüren çocuğun ismini

en çok da kendi serüvenimin sebebini