Pazartesi, Aralık 31, 2007

dünya güneş çevresindeki bitiş çizgisinden bir kere daha geçerken..


Sevgili blog okurlarım,

Sizlerle iyisiyle kötüsüyle güzel, bol bloglu bir yıl geçirdik, seneye blog'umla ne kadar ilgilenebilirim bilemiyorum, elimden geleni yaparım ama geçen seneki kadar bereketli geçmeyebilir. Lütfen moralinizi bozmayın, benim yazılarım olmadan da dünya dönmeye devam edecektir.
Benim için paraşütle atlamak veya dünyanın sonuna gidip gelmek topluluk önünde konusmaktan cok daha göze alabileceğim şeylerdir. Bu açıdan aslında sizlerin sayıca hiç de çok olmaması, hatta belki de hiç olmaması, (sayfamdaki tek yorumu ev arkadasıma zorla yaptırdığımı düşünürsek) aslında bana cesaret veren bir konu. Sizi kimse dinlemezken konuşmak çok daha basit, şöyle ki; evde kimse yokken aynanın karşısında saçma sapan danslar yapmak bir klübe gittiğinizde edeceğiniz danstan çok daha eğlencelidir.
31 Aralık 2007, 23.59'dan önce bu yazıyı okuyan herkese, ismini Mars'ta bir kratere vermesini veya orion galaksisinde 3 ay manzaralı bir gezegende dubleks bir eve sahip olmasını sağlayacağıma temenni ederim. Eğer kaçırdıysanız üzülmeyin belki günün birinde zaman makinası keşfedilir.

Şimdilik keşfedilmediğine göre belki de 2008 değerini 2007'den daha iyi bilebiliriz. Herkese dilediği gibi bir yıl geçirmesini, bu yıl için mutlaka birşeyler dilemesini ve bunların gerçekleşmesi için biraz kafa yormasını diliyorum.

Bir de saatler 12'yi vurduğunda parlak birşeylere bakın, güzel şeyler düşünün, yanınızda sevdiğiniz birileri olsun, güzel bir şarkıyla girmeye çalışın..

1 yorum:

Umut dedi ki...

Ben de bir gün oturup saymak istemiştim ama yarısında sıkılıp bırakmıştım.. senin blog'un da aynı kadere kurban gitmesin, hatta ara ara gaz verelim birbirimize ki yazalım, yazdıralım. Kafayı yememenin en iyi yolu bu sanırım.