Cuma, Ocak 11, 2008

Dün cep telefonumu evde unutmuştum, bugün de cüzdanımı

Bu sabah yine işe geç kaldığım için taksiye bindim. Taksici, İstanbul'daki kötü şöförleri döverek adam etmeyi kendine misyon edinmiş, kabalığa ve haksızlığa hiç tahammülü olmayan bir adamdı. Neyse, derken bizim ofise yaklaştık ben de şuralarda iniyim derken baktım çanta boş. neyse ki adam sabırla beni bir 10 dakika bekledi, ben de güvenlikten birilerinden borçlandım. taksici beni dövmedi ayrıca insanlık hali olur önemli değil diye beni teselli etti. böylece hem güvenlikteki popülerliğim hem de taksicilere olan inancım artmış oldu.

2 yorum:

Travellingwithmybaby dedi ki...

kendimi unutsam bende
biryerlerde tanımadık
etrafıma bakınsam
tanımadık yuzler olsa
su anı yasamasam
ileriye sarsam
cok da değil
ama aynı yasta kalsam

Adsız dedi ki...

bengucum guzel yorumun için tesekkurler..
işte bak cüzdanla insanın farkı, cüzdanı bi yerde bırak hemen resetler, eski sahibi falan unutur.
ama insanlar oyle mi.
:) ben su teybi ileri diil de geri saymak isteyebilirim
ama bigun teybi bugune geri sarmak istiyecegimi bildigim için yerimde duriyim en iyisi :)