salyangozları çok kıskanıyorum

bahar aylarında yağmurdan sonra sokaklarda yürürken lütfen herkes dikkatli olsun. çünkü salyongozlar o zaman ortalığa dökülüyorlar ve yanlışlıkla üstlerine basıp onları ezmek işten bile olmuyor. hayatlarını zaten zor koşullarda yürütüyorlar. çoğunlukla sudan oluştukları için yazları kuruma, kışları da donma tehlikesi altında yaşıyorlar. buharlaşarak ölmek ne kadar korkunçtur düşünsenize. yıllar önce bizim evde bir akvaryum vardı, annem ben artık bu balıklarla uğraşmak istemiyorum, istiyorsanız siz abinle kendiniz bakın dedi. biz de tamam dedik. daha sonra onları evin bir köşesinde tamamen unuttuk ve fark ettiğimizde akvaryumun içindeki su buharlaşmıştı. ama tabi bizim balıklar susuzluktan değil açlıktan ölmüşlerdi. herneyse, kısacası kimse bakamayacağı birşeye sahip olmamalı hayatta.
salyangozlara dönersek.. herkes onlara saygılı olmalı, onlar bu zamanın çok ötesinde yaşıyorlar, çevrelerinde insanlar ve diğer hayvanlar sağa sola koşuştururken onlar sakin ve emin hareketlerle ilerliyorlar ve son derece huzurlular. düşünsenize eğer bir salyangoz olsaydınız; etrafınız görmek istemediğiniz insanlarla dolu olduğunda ya da bir yere gidip beğenmediğinizde, ne biliyim uykunuz geldiğinde, kötü bir şarkı çalmaya başladığında, birisi saçmaladığında, hemen hooppp içinize dönüp ortamdan uzaklaşabilme şansınız olurdu.ama olmuyor.