bugün bir dut ağacının altındaki bankta oturup arkadaşımı beklerlen sadece ayaklarıma güneş geliyordu. garip bir his yani bir taraf sıcak bir taraf normal. biralar soğuk mu? bence normal. konuyu iskambil kağıtları gibi dağıtmamak gerekirse yere düşen dutları saymaktan ve bir tanesinin kucağıma düşme ihtimalini hesaplamaktan vazgeçmiştim ki hayatımdaki en güzel betimlemeyi okudum.
"ağaçkakan eskiden kanun kaçaklarına ait olan adaya, adanın kenar çizgileri gecenin demlenen çayında şeker gibi eriyene dek baktı."
derken sonra güneş yer değiştirdi ve artık ayaklarıma güneş gelmemeye başladı. daha sonra arkadaşım geldi, yemek muhabbet derken bana benim kendisi gibi sol kanallı bir insan olduğumu söyledi. şimdi yogadan anlıyorsanız yazının burdan sonrasını okumakla zaman kaybetmeyin. bu kanallar neymiş bakın anladığım kadarıyla söyleyeyim. şimdi insan beyni gelen enerjiyi prizma gibi kırarak vücuttan içeriye alıyormuş. kırılan ışınlar sinir sisteminin 4 farklı kanalına göre yön değiştiriyormuş ve daha sonra çakraları döndürmek üzere yolculuğuna devam ediyormuş. bu kanallar; sağ kanal, sol kanal, orta kanal ve merkezi sinir sistemiymiş. şimdi geri kalanını kopyalıyorum.
Şayet çok fazla arzumuz varsa ama ona göre çalışmak istemiyorsak (dikkatimiz devamlı yerine getirilmemiş arzularda ve geçmişte ise), sol kanalımızda baskı oluşur. Bu tür insanlar çok hisli olur, şartlanmaları vardır ve hayal kurarlar, sol kanalları zayıflar. Aynı şekilde kişi günlük yaşamdan zevk duymadan (şayet devamlı düşünüp gelecek için plan yapıyorsa) aşırı çalışmaya başlarsa (işkolik) sağ kanalında baskı oluşur ve bu tür kişiler çok egoist olur ve kimseyi dinlemezler. Çok hırçınlaşırlar ve başkaları üzerinde baskı oluşturmaktan hoşnut olurlar.
Bu tür dengesiz uçlarda, kanalların herhangi birine fazla yüklenildiyse, vücut stresi kendi yaratır.
işte tam burada insanların hayatta dengelerini sağlamak için arkadaşlarını, sevgililerini karşı kanala meyilli insanlardan seçmesinin faydalı olduğunu öğrendim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder